Jakie są najczęstsze zaburzenia seksualne? Część 3
Dysfunkcje seksualne dotykają coraz większej ilości osób i jest to najczęstsze zaburzenie seksualne. Mogą się one objawiać na wiele sposobów, a wszystko to ma podłoże fizjologiczne oraz psychiczne. Jest to nic innego, jak niewłaściwy przebieg reakcji oraz czynności seksualnych. Większość z nich nie stanowi żadnego powodu do niepokoju - jeśli coś dzieje się za zgodą i chęcią obojga partnerów, to takie zaburzenia są całkowicie uznawan za normalne. W momencie jednak, gdy coś dzieje się pod przymusem lub sprawia ból (albo zagrożenie życia) którejkolwiek ze stron, to należy jak najszybciej udać się do lekarza specjalisty: seksuologa lub psychiatry.
Jakie są najczęściej spotykane dysfunkcje?
- Hipolibidemia: czyli po prostu oziębłość seksualna, która objawia się brakiem potrzeb seksualnych w przypadku wystąpienia fazy podniecenia i pożądania.
- Impotencja: dotknięty tym mężczyzna nie jest w stanie osiągnąć pełnego wzwodu lub może mieć problem z utrzymaniem tego stanu. Zaburzenia erekcji można podzielić na trzy stany: łagodny, który utrzymuje się przez krótki okres czasu. Umiarkowany, który pojawia się od czasu do czasu oraz ciężki- objawia się to stałym brakiem erekcji.
- Anorgazmia: osoba tym dotknięta nie jest w stanie osiągnąć orgazmu pomimo odczuwania pełnego podniecenia i przyjemności ze stosunku.
- Pochwica: jak sama nazwa wskazuje, dotyka to jedynie kobiet. Polega na mimowolnych, silnych skurczach pochwy, które prowadzą do zacieśnienia pochwy i uniemożliwiają kobiecie uprawianie seksu. Często występuje to na podłożu psychicznym, chociaż wcześniej zauważano jedynie podłoże somatyczne.
- Dyspareunia: dysfunkcja ta polega na odczuwaniu bólu w trakcie współżycia. Najczęściej wynika to z infekcji, chociaż coraz częściej zauważa się to u kobiet, które urodziły, są w trakcie menopauzy oraz zażywają środki antykoncepcyjne.
- Przedwczesny wytrysk: jak pokazują nam statystyki i badania lekarskie, dotyka to prawie czterdzieści procent mężczyzn. Objawia się to zbyt szybkim osiągnięciem ogólnego pobudzenia seksualnego oraz samego orgazmu wbrew woli mężczyzny. Taki orgazm pojawia się nagle, a mężczyzna nie ma czasu na opanowanie tego stanu.
Wszystkie wspomniane dewiacje oraz zaburzenia są leczone przez seksuologów oraz psychologów, którzy szukają najpierw podłoża tych zaburzeń. Leczenie często jest długotrwałe, a np. pedofilia bardzo przypomina alkoholizm. Chora osoba musi być stale świadoma swoich słabości i zdawać sobie sprawę, że jest niebezpieczna zarówno dla siebie, jak i otoczenia.
