U psychopatów można zauważyć bardzo dużą pewność siebie. Niektórzy psychologowie nazywają to wręcz „wyrafinowanym poczuciem własnej wartości”. Jest ono niezachwiane i niezależne od okoliczności. Jeżeli są w czymś dobrzy, mogą mieć poczucie, że są w tym najlepsi. Wierzą w swoje uzdolnienia i talenty, zdarza im się jednak je przeceniać.
Lubią podkreślać swoją wielkość i chwalić się umiejętnościami, dokonaniami.
Psychopaci nie potrafią jednak skupić swojej uwagi na jednej rzeczy zbyt długo. Łatwo tracą zainteresowanie i przestają się angażować. Mowa tu nie tylko o określonych zadaniach ale też o relacje z ludźmi.
Często wolą zrezygnować z powierzonego im zadania, jeżeli jest ono złożone. Wskazuje to na ich impulsywność oraz unikanie problemów, czy głębszych emocji.
Niektórzy psychopaci działają pod impulsem, nie myśląc nad konsekwencjami. Ich działania są jednak naukowo udowodnione i zbadane.
Płat czołowy u psychopatów bardzo często jest niewykształcony. Płat czołowy umiejscowiony jest za obszarem czołowym, odpowiada on za kontrolowanie funkcji myślenia nadrzędnego i niektóre aspekty inteligencji.
To właśnie ta część mózgu pozwala na zaplanowanie swoich działań, zrozumieć ich konsekwencje. Niedorozwinięcie płata czołowego powoduje upośledzenie uwagi, koncentracji i impulsywności. Może to wpłynąć również na ADHD.
Dodatkowo mówi się, że psychopaci są egocentryczni do przesady, a przez to niezdolni do miłości. Mogą oni być posądzani o prowadzenie pasożytniczego trybu życia – wyzyskują bowiem innych dla własnych interesów i nie patrzą przy tym na uczucia innych.
Nie słyną oni z planowania przyszłości. Wręcz przeciwnie, mogą mieć z tym duże problemy. Część naukowców jest zdania, że nie potrafią wyznaczyć sobie nawet długoterminowych celów. Inni mówią, że jest to rezultat ich beztroskiego życia. Wpływa na to problem z zaangażowaniem się i koncentracją.
Psychopaci mają skłonności do używania przemocy. Mimo iż zabijanie zwierząt nie jest uznawane za okrucieństwo czy psychopatię w każdym przypadku, to psychopaci mogą zwierzęta podpalać, bić, czy po prostu zabijać zwierzęta, które nie są powszechnym celem polowań.
Cechuje ich tzw. Niski próg tolerancji na frustrację – mogą być wytrąceni z równowagi przez byle powód. Bywają oni niezwykle drażliwi i agresywni – oznacza to mniej więcej tyle, że stanowią oni niebezpieczeństwo dla otoczenia.
Warto więc zwrócić uwagę na takie zachowania, jeśli czyjaś osoba pomimo swojego uroku wzbudza w nas niepokój. Trzeba jednak pamiętać, że wielu z nich potrafi żyć podobnie do nas.
Komentarze