Mimo, iż wulwodynia jest schorzeniem znanym od starożytności, to istnieje opinia, że jest to najbardziej zaniedbany problem z dziedziny ginekologii w Polsce. Pierwsze przypadki były opisywane przez lekarzy już od końcówki XIX wieku. Czym jest to schorzenie? Jak się objawia i jak je leczyć?

Wulwodynia – zmora wielu kobiet

To zaburzenie dotykające wyłącznie kobiety: polega na chronicznym, czyli ciągłym bólu lub dyskomforcie sromu. Niektóre pacjentki przyrównują ból do uczucia palenia, kłucia czy czasem podrażnienia sfer intymnych. Co ciekawe, lekarze zwracają uwagę, że przy wulwodynii nie zauważono żadnej infekcji, choroby skóry sromu czy pochwy, które mogłyby powodować to schorzenie. Schorzenie najczęściej dotyczy kobiet do 25 roku życia – rzadziej można je rozpoznać u starszych kobiet. Niestety w Polsce nie jest ono traktowane z taką uwagą, na jaką zasługuje. 

Rodzaje wulwodynii:

• wulwodynia właściwa – uogólniona,
• wulwodynia częściowa (może ona dotyczyć np. jedynie łechtaczki),
• wulwodynia mieszana.

Przyczyny pojawienia się wulwodynii

O rozpoznaniu wulwodynii mówimy w momencie, gdy wykluczone zostaną inne przyczyny mogące powodować ból. Jedne z najnowszych badań wykazują, że wulwodynia może pochodzić z uszkodzenia nerwów, z czynników genetycznych oraz/lub zbyt dużej gęstości zakończeń nerwowych. Może to doprowadzić do nadwrażliwości skóry, a srom należy do jednego z bardziej wrażliwych miejsc.

Najbardziej narażone na pojawienie się tego schorzenia są kobiety żyjące w ciągłym stresie, z osobowością skłonną do perfekcjonizmu. Do samo tyczy się wrażliwych oraz tak zwane kobiety sukcesu – mocno aktywne zawodowo, odstawiające na dalszy plan swoje zdrowie fizyczne i psychiczne.Wymienione wcześniej typy kobiet najczęściej nie zwracają odpowiedniej uwagi na odpoczynek: kumulują w sobie napięcie, a brak jego ujścia może skutkować wystąpieniem wulwodynii.

Objawy wulwodynii

Najczęstsze i najbardziej dotkliwe objawy to oczywiście ból, ciągły dyskomfort oraz pieczenie czy świąd. Niektóre kobiety wspominają o uczuciu napięcia, ściskania, kłucia, a nawet miażdżenia czy suchości zlokalizowanej w okolicach kroczu, a przede wszystkim właśnie sromu.

Terapia i leczenie

Leczenie wulwodynii obejmuje jedynie zlikwidowanie bólu, bowiem nie towarzyszy temu żadna infekcja czy inne zaburzenia. Terapia obejmuje:

• leczenie farmakologiczne,
• zabiegi chirurgiczne,
• fizjoterapię,
• właściwą dietę.

Zdarza się, że konieczne jest wsparcie psychologa czy seksuologa – problem może pojawić się ponownie. Ważne jest więc, by przy zdiagnozowaniu tego schorzenia pacjentka znalazła się pod opieką kilkorga specjalistów.Zabieg chirurgiczny polegający na wycięciu przedsionka pochwy jest bardzo rzadkim rozwiązaniem. Wszystko przez to, że może okazać się nieskuteczne oraz doprowadzić do kolejnych powikłań, które tylko dodadzą bólu. Co z lekami przeciwbólowymi? Nie są one podawane, ponieważ doprowadzają do kolejnych skutków ubocznych. Nie można również zapomnieć o ciągłej potrzebie zwiększania dawki. 

Leczenie bólu stanowi priorytet w ochronie zdrowia na świecie. Ważny jest fakt, że ból sam w sobie jest chorobą i wymaga terapii, której nie powinno się odmawiać pacjentom.