Idealna waga za wszelką cenę?

Diabulimia dotyczy tylko osób cierpiących na cukrzycę. Podstawy tej choroby dopatrzono się w zbyt mocnej, wręcz chorobliwej potrzebie poprawienia swojego wyglądu i zmniejszenia masy ciała. Często prowadzi do świadomego odmawiania niezbędnego leczenia, co często prowadzi do poważnych powikłań cukrzycy, lub ich przyśpieszenia.

Cukrzyca jest poważnym schorzeniem metabolicznym. Podstawowym objawem są zaburzenia glikemii, czyli poziomu cukru we krwi. Jako, że towarzyszy temu niedobór insuliny, to chora osoba musi uzupełniać regularnie jej braki i przestrzegać ścisłej diety. 

Cukrzyca i diabulimia

W cukrzycy typu I we krwi chorego znajduje się nadmiar glukozy we krwi, za to w komórkach można zauważyć jej znaczny niedobór. I to właśnie wykorzystują chorzy na diabulimię. Żeby obniżyć swoją wagę zmniejszają, a nawet pomijają dawki insuliny. Komórki cukrzyka mają wtedy mniejszą zdolność do przyswajania glukozy i organizm zaczyna wydalać cukier z moczem - nazywamy to glikuzerią.

(fot. Zdrowie: Dziennik)

W przypadku pojawienia się glikuzerii organizm do pozyskania odpowiedniej energii zaczyna zużywać rezerwy, które wcześniej zgromadził w postaci tłuszczu. Prowadzi to do znacznych problemów z metabolizmem, którego skutkiem ubocznym jest wyraźny spadek masy ciała. 

Jednak przy takim chudnięciu można zauważyć wyraźne pogorszenie zdrowia:

• osłabienie
• częstomocz
• wystąpienie glukozy w moczu
• zaburzenia miesiączkowania - nieregularność lub całkowity brak
• senność
• wyższy poziom cukru we krwi

Dodatkowo, przy takim spadku masy ciała można zauważyć, że objawy powikłań cukrzycy znacząco i błyskawicznie się nasilają. Przy unikaniu odpowiednich dawek insuliny, osoba chorująca na diabulinę może unikać bliskich, a także swojego lekarza. Niepokojące dla rodziny powinny być również próby unikania kontroli, wizyt u specjalistów czy stwierdzeń, że zastrzyki tylko powodują pogorszenie samopoczucia. 

Przyczyny i powikłania diabulimii

Największą grupą ryzyka przy diabulimii są młode kobiety i nastolatki. Wygląda to tak samo, jak w przypadku anoreksji i bulimii. Do diabulimii może doprowadzić otyłość cukrzyka, nadwaga lub blędne, własne przekonanie o zbyt dużej wadze. W niektórych przypadkach nawet pacjencji ze znaczną niedowagą uważają, że muszą stracić kolejne kilogramy. Wszystko idzie w zasadę poprawienia wyglądu i atrakcyjności. 

Głównym skutkiem tej choroby jest gwałtowne przyśpieszenie rozwoju powikłań podstawowej choroby, czyli cukrzycy. Długie odmawianie niezbędnego leczenia prowadzi do powikłań infekcyjnych, nadciśnienia i miażdzycy, udarów muzgu, uszkodzeń nerek, a nawet śpiączki cukrzycowej. 

Dlatego wszystkie kontrole są tak potrzebne: to lekarz pierwszego kontaktu jako pierwszy zauważy nieprawidłowości w ilości insuliny i w razie potrzeby zleci wizytę u odpowiedniego specjalisty.