Przede wszystkim trzeba zwrócić uwagę na środowisko, z którego pochodzi i w którym się wychował. Policjanci, którzy mają podejrzenie rozmowy z psychopatą powinni być szczególnie wyczuleni na jego zachowanie w czasie przesłuchania. Niektórzy psychopaci mają zauważalne zaburzenia w koordynacji ruchowej. Mają tiki twarzy, mogą im drżeć ręce oraz nogi. U wielu z nich zauważono wybuchy płaczu lub „ataki” depresji.

Jak zapatruje się na psychopatów nauka?

Przede wszystkim mówi, że psychopaci nie są w pełni zdrowi psychicznie. Jest też drugi pogląd, który mówi, że nie są chorzy psychicznie, jednak wykazują jeden defekt: kalectwo, które nie wpływa na upośledzenie inteligencji, a jedynie ją obniża.

Mówiąc o psychopacie często mówi się o osobowości psychopatycznej. Termin ten pochodzi z opinii psychiatrycznej. Zaznacza to, że u psychopatów występują anomalie, które mogą dotyczyć struktury cech indywidualnych oraz sposobu zachowania.

Profesor Szneider napisał, że już sama osobowość psychopatyczna jest tak dużą anomalią osobowościową, która cierpi z powodu swojej nienormalności lub powoduje cierpienie u innych.

Przyczyną psychopatii może być zmiana organiczna mózgu, która niekoniecznie prowadzi do choroby psychicznej. Drugą przyczyną są czynniki wychowawcze, środowiskowe lub zewnętrzne – chodzi tutaj więc o warunki i okoliczności, w których dana osoba żyje.

Istnieje jeszcze pogląd, który mówi o tym, że psychopatia jest dziedziczna. Dziedziczność połączona z uwarunkowaniami środowiskowymi prawie zawsze kończy się chorobą psychiczną.

Najczęściej psychopatia ujawnia się u dzieci obojga płci w wieku między dziewiątym, a jedenastym rokiem życia. Psychopatii nie można mylić z zaburzeniami osobowości, które ujawniają się po okresie pokwitania lub jeszcze później.

U psychopatów nie zauważono gwałtownym zmian w psychice człowieka, uznaje się więc, że ten defekt psychiczny jest wręcz stabilny.

Niektórzy psychiatrzy oraz psychologowie wyróżniają specjalny typ osobowości psychopatycznej, w której na pierwszy plan wysuwają się zaburzenia popędu płciowego. Określa się takie osoby mianem zboczeńców seksualnych. Są psychopaci, którzy nie wykazują się żadnymi innymi odchyleniami od normy psychicznej, niż właśnie w sferze seksualnej. Wśród takich osób najczęściej występują sadyści i sadomasochiści.

Oczywiście są zachowania, które mogą wskazać na osobowość psychopatyczną. Rozróżnienie między psychopatą, a socjopatą zauważono dopiero na początku XX wieku.

Podczas gdy socjopata wyrządza krzywdę społeczeństwu, psychopata jest szczególnie niebezpieczny dla siebie samego i otoczenia.