Czym jest cukrzyca?

To poważna choroba metaboliczna o przewlekłym charakterze. Charakteryzuje się podwyższonym poziomem cukru we krwi, co prowadzi do nieprawidłowego wydzielania się insuliny. Cukrzycę możemy podzielić na 2 grupy:

• typu 1 – tak zwaną pierwotną, młodzieńczą, insulinozależną,
• typu 2 – nazywaną inaczej insulinoniezależną.

Objawy cukrzycy

Jednym z pierwszych objawów jest polidypsja, czyli nadmierne pragnienie, oraz poliuria – nadmierna mikcja. Jak to wygląda w codziennym życiu? Chory zaczyna pić po kilka litrów płynów dziennie, by następnie wielokrotnie skorzystać z toalety, by oddać duże ilości moczu. To właśnie ten wielomocz jest próbą organizmu rozpuszczenia, a następnie wydalenia glukozy. Jeśli osoba chora nie będzie spożywała takich ilości płynów, jakie będzie potrzebować, może doprowadzić do odwodnienia, co przysporzy kolejnych problemów.

Niedostateczna ilość płynów może doprowadzić do spadku wagi. Jeśli nasz organizm nie będzie w stanie uzyskać energii z pożywienia, to zacznie rozkładać tłuszcz i mięśnie, co doprowadzi nie tylko do „schudnięcia”, ale przede wszystkim do ogólnego osłabienia.

Inne objawy cukrzycy, to:

• senność,
• osłabienie,
• rozdrażnienie,
• mdłości i wymioty,
• glukoza w moczu,
• opuchnięte, a także czerwone gardło,
• pękanie kącików ust i inne objawy na skórze, jak silniejsze łuszczenie naskórka, a także przesuszenie i szorstkość skóry,
• oddech przypominający w zapachu aceton.

Chory może zauważyć widoczne zmiany w obrębie mięśni – odczuwać ich drętwienie, łagodny ból czy też wyraźne, przeszywające pulsowanie w kończynach. Niektórzy użalają się na ostre przeczulice dotykowe lub wręcz brak czucia w stopach.

(fot. apteline )

Leczenie cukrzycy

W leczeniu tego schorzenia najczęściej stosuje się tylko dwa rodzaje:

• przy pomocy insuliny – ma ona za zadanie uzupełniać jej niedobory w organizmie. Najczęściej przyjmuje się ją w formie zastrzyków;
• lekami doustnymi – mają one pobudzić wewnątrzustrojowe komórki beta wysp trzustkowych, by wytwarzały własną insulinę.

Długotrwałe leczenie cukrzycy polega przede wszystkim na:

• odpowiedniej diecie,
• leczeniu hipoglikemizującym,
• psychoterapii pacjenta – gdy chory nie jest w stanie zaakceptować i pogodzić się z chorobą, lub gdy osłabia ona jego samopoczucie,
• odpowiedni wysiłek fizyczny w celu zwiększenia przemiany materii, a w rezultacie w celu większego spalania węglowodanów przez chorego,
• kształcenie zdrowotne, które ma wspomóc samodzielne kontrolowanie poziomu glukozy we krwi oraz cukru w moczu.

Głównymi celami długotrwałego leczenia cukrzycy są:

• polepszenie samopoczucia chorego,
• uzyskanie tak zwanej normoglikemii, czyli fizjologicznego poziomu glukozy we krwi
• uzyskanie możliwości realizacji społecznych aspiracji chorej osoby,
• bezpośrednia i pośrednia pomoc w realizacji osobistych celów oraz zamierzeń cukrzyka.

Zapobieganie cukrzycy

Są osoby, które ze względu na występowanie tej choroby w rodzinie, znajdują się w zwiększonym gronie ryzyka jej wystąpienia. W tym celu lekarz może zalecić, by taka osoba wyeliminowała ze swojej diety dużą ilość węglowodanów. Unikanie okoliczności powodowania cukrzycy również mogą pomóc w jej uniknięciu. Mowa tutaj o uniknięciu otyłości, zatrucia alkoholem, urazów mechanicznych (zwłaszcza brzucha) oraz chorób wątroby. Uprawianie aktywności fizycznej, głównie systematycznej, również zapobiega otyłości, a przy tym zwiększa metabolizm.

Pamiętajcie, że w podejrzeniu wystąpienia cukrzycy najważniejsza jest szybka konsultacja z lekarzem. Nasz serwis nie zastąpi Wam wizyty ze specjalistą.